Duurzaam inzetbaar? Fris koppie kennis!

Als aanstormend oudje van 61 is duurzame inzetbaarheid een belangrijk thema voor me. Maar mijn belangstelling is niet gebaseerd op de vraag of ik mijn pensioen ga halen. Natuurlijk hoop ik dat ik gezond zal blijven en fysiek in staat om mijn werk te doen. Maar vooralsnog veel belangrijker vind ik de vraag of ik mijn kennis op peil heb gehouden. Heb ik nog iets bij te dragen dat ertoe doet de komende jaren?

Zorgen dat je kennis op peil is, is een belangrijke pijler onder duurzaam inzetbaar blijven. Aanstormende oudjes, ook die van net boven de 40, houden dat lang niet altijd voldoende in de gaten. Iedereen weet dat de tijd voorbij is dat je aan je reguliere schoolopleiding voldoende had om je carrière volledig uit te dienen, maar wij oudjes van boven de 40 doen er betrekkelijk weinig aan.

Waarom mijn zorgen? Ook als het economisch goed zou blijven gaan, zullen er de nodige mensen worden ontslagen, gewoon omdat we werk anders organiseren. Werkgevers leiden dan vaak niet op, maar vervangen mensen liever. Ook in deze tijden van werknemers-schaarste zie je dat nog gebeuren.

Teveel mensen die ontslagen worden, overschatten hun mogelijkheden. Ze worden werkeloos met een hypotheek en de kinderen op weg naar de hogeschool of de universiteit en zijn kwetsbaarder dan ze denken. Juist omdat ze geen kennis hebben waarmee ze nuttig bijdragen. En eindigen in een baan met minder zekerheid: flexcontracten, tijdelijke contracten, werk dat minder betaalt. Het duurt vaak een aantal jaar voordat mensen op hun oude niveau aan het werk zijn, als dat al gebeurt.

En dat terwijl we In Nederland het Deense model omarmd hebben. In dat model zijn werknemers op papier (in Denemarken echt) door een combinatie van soepel ontslagrecht, relatief hoge kortlopende werkloosheidsuitkeringen en voldoende opleiding, onderdeel van een soepele arbeidsmarkt, die werkgevers en werknemers voldoende perspectieven biedt. In dat model betalen werkgevers een boete als niet voldoende is geïnvesteerd in werknemers door opleidingen. Die boete heet transitievergoeding.

Pardon? Ja! Niks geen ontslagvergoeding. Die bestaat al jaren niet meer. Wel de plicht om op te leiden. En de plicht voor ons als werknemers om die handschoen op te pakken en te zorgen dat we duurzaam aantrekkelijk zijn op de arbeidsmarkt omdat we voldoende zijn opgeleid. Omdat de wereld nog steeds megasnel aan het veranderen is. En werkgevers oude mensen nog steeds minder graag aannemen tenzij ze een gouden randje hebben, hoe onterecht dat ook moge zijn.

Het opleidingsbeleid is al sinds jaar en dag onderdeel van het instemmingsrecht van de ondernemingsraad (artikel 27). Het is belangrijk dat daarin extra aandacht is voor eigenwijze oudjes die denken dat ze beter zijn dan in werkelijkheid het geval is. Het is ook nodig dat ondernemingsraden vragen stellen bij het snel vervangen van mensen en het relatief goedkoop afkopen van een gebrek aan opleidingen door werkgevers. Doen!

Duurzaam inzetbaar zijn is meer dan gezond blijven. Een fris opgeleid hoofd is minstens zo belangrijk. Voor ons allemaal.

 

Deel dit bericht op

Geschreven door André van Deijk

Senior adviseur
André is creatief, pragmatisch en gedreven en dat zie je terug in het werk dat hij doet. Hij ondersteunt ondernemingsraden vooral bij overnames, fusies, organisatieveranderingen, financieringsvraagstukken en investeringen. Daarnaast helpt […]

Lees meer