Voor mij en mijn collega’s wordt 2020 een spannend jaar. Vanaf 1 januari heten we OR Consultancy. Omdat we eerder dit jaar zijn verkocht aan Stichting SBI was een nieuwe naam nodig. Altijd spannend of zo’n naam aanslaat en de plaats kan innemen van wat toch een oud gerenommeerd merk is geweest voor veel mensen. Wij hopen toch nog door je gevonden te worden dit jaar.
Verder ben ik eigenlijk wel nieuwsgierig naar 2020. Er staat nog al wat aan veranderingen voor de deur. Ik ben een van die types die dat wel leuk vinden, veranderen, dus voor mij zijn het niet per se vervelende tijden. Maar het is zeker de laatste weken duidelijk dat zeer velen in binnen- en buitenland daar heel anders over denken.
Verbijsterd
Mijn eerste wens voor 2020 is dat we niet met vele duizenden tegelijk onszelf een megaslachtoffer gaan voelen. Ik was echt verbijsterd over de vergelijking met de Jodenvervolging die deze week in het nieuws voorbij kwam. Dat emoties welig tieren in deze tijden begrijp ik, maar er zijn wel grenzen. Ander voorbeeld: iemand die me op hoge toon meedeelde dat steeds meer van haar wereld aan het verdwijnen was en of ik dat soms normaal vond!
Ehh, ja, eigenlijk wel.
Het is echt normaal dat er steeds meer van je wereld verdwijnt als je ouder wordt. In deze tijden gaat het ogenschijnlijk allemaal wat sneller, maar dat is wat mij betreft geen enkele aanleiding om je slachtoffer te voelen. Ik zeg ogenschijnlijk, want heel veel veranderingen zaten er al heel lang aan te komen. In die zin gaat het helemaal niet snel. Wij zijn te langzaam van reageren als mensen. Daarom hebben we ook een crisis nodig om te veranderen. Het is al eerder gezegd. Als ik kijk naar de veranderingen die de generatie voor de mijne heeft doorgemaakt dan waren die minstens zo ingrijpend.
Boomer
En dan werd het woord ‘boomer’ ook nog eens nieuw woord van het jaar. Als ik het goed onthouden heb, is een boomer een mens, vaak wat ouder, met ouderwetse opvattingen. Buitengewoon komisch is dat het ook een hondensoort is. Een sociaal en vrolijk dier. Oké boomer, ik zal je even uitlaten.
Lieve mensen, mag ik jullie adviseren om een stokoud boek uit 1989 uit de boekenkast te trekken? Misschien kun je het elkaar cadeau geven! Het heet ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’. Bijna iedereen, bij wie ik het noem, heeft ervan gehoord of heeft het in de kast staan, maar niet of slecht gelezen. In het Engels heet het “Seven habits of highly effective people” wat de lading echt veel beter dekt dan de beroerde Nederlandse titel.
Behalve een pleidooi voor een leven op basis van principes in plaats van op je persoonlijkheid, reikt het boek je onder andere aan hoe je met jezelf en met elkaar om kunt gaan en in dat kader, ook hoe je met veranderingen om kunt gaan. Een van de zeven eigenschappen is proactief zijn: je kunt niet bepalen wat er op je pad komt, maar je kunt wel kiezen over hoe je ermee om kunt gaan. De schrijver, Stephen Covey, ontleende dit inzicht aan Victor Frankl, iemand die dat leerde in een concentratiekamp waar hij werd vastgehouden in de Tweede Wereldoorlog. Als je het boek niet wilt lezen, kun je misschien even op Youtube kijken naar een interview met Frankl. Vooral leerzaam voor sommige boeren, maar ook bijzonder leerzaam voor ons burgers en gewone buitenlui.
Als je toch bezig bent, google dan even op Robert Gordon, een econoom en ook op Erik Brynjolsson, een onderzoeker op het gebied van innovatie.
Alle goeds gewenst voor 2020!
Deze blog is als column gepubliceerd op ORnet op 23 december 2019